کسی که ارتباطات را از فناوری اطلاعات جدا نمی‌داند و عدم یکپارچگی این دو مقوله را عامل اصلی ناکامی‌های کشور در توسعه این صنف می‌داند.

وضعیت فناوری اطلاعات و ارتباطات را در کشور چطور ارزیابی می‌کنید؟


فناوری اطلاعات و ارتباطات دو مقوله‌ای است که در یکدیگر تنیده شده‌اند و نمی‌توان اینها را از هم جدا کرد.
حالا باید روزی جداگانه برای فناوری اطلاعات در نظر گرفت؛ چون امروز فقط روز ارتباطات نام‌گذاری شده است؟!
به کار بردن کلمه ارتباطات به تنهایی به این معنی است که پروژه‌های داخلی را با هدف برقراری ارتباط صرف به مناقصه بگذاریم.
در نهایت باید گفت در کشور در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات در کنار هم فعالیت مثمر ثمری رخ نداده و ما در IT با فقر روبه‌رو هستیم. کارهایی هم که انجام شده تنها در حوزه تکنولوژی‌های ارتباطی(CT) بوده است در حالیکه باید این دو بخش در پروژه‌ها توامان در نظر گرفته شوند تا شاهد پیشرفت‌های برجسته در کشور باشیم.


یکی از مواردی که این عدم یکپارچگی باعث ایجاد کاستی شده را نام ببرید؟


سرویس‌های ارزش افزوده تلفن‌های همراه به عنوان یک ابزار ارتباطی مطرح هستند و تلفن‌های همراه،‌ تنها برای برقراری تماس به کار نمی‌روند.
بسیاری از سرویس‌های ارزش افزوده را می‌توان روی این بستر به کاربران عرضه کرد، اما در کشور ما با وجود سرمایه‌گذاری‌هایی که در این حوزه صورت گرفته این سرویس‌ها آنچنان که باید و شاید مورد بهره‌برداری قرار نگرفته‌اند.
علت را هم باید در عدم سرمایه‌گذاری هم‌زمان و یکپارچه روی فناوری اطلاعات و ارتباطات جستجو کرد.


به نظر شما اصلی‌ترین محدودیت در راه توسعه ارتباطات چیست؟


محدودیت در پهنای باند بزرگ‌ترین مانع در راه توسعه است.
البته هزینه‌های لازم برای سرمایه‌گذاری در هر دو بخش ICT اتفاق افتاده، ‌اما تاکنون بهره‌وری‌های لازم صورت نگرفته است.
بزرگ‌ترین مانع هم محدودیت پهنای باند است.
پهنای باند کنونی برای انجام تمام آن کارهایی که به خاطرش محدود شده کافی است، اما برای انجام کارها و فعالیت‌های مفید این مقدار پهنای باند بازدارنده است.
درواقع با محدود کردن پهنای باند فقط مانعی در انجام کارهای مهم و ضروری که برای رشد و توسعه کشور لازم است، ایجاد کرده‌اند.